25اکتبر 2022- یافته‌های یک مطالعه که اخیراً در Clinical Rheumatology منتشر شده است، نشان داد که قرار گرفتن در معرض پردنیزون در رحم (دوز پایین) خطر مقاومت به انسولین را در کودکان در سن حدود 7 سالگی، افزایش نداده است.
این یافته ها با توجه به افزایش استفاده جهانی از پردنیزون در دوران بارداری، قابل توجه است. محققان همچنین اضافه کردند که برای ارزیابی عدم وجود مقاومت به انسولین در سنین بالاتر، نیاز به تحقیقات بیشتری در آینده وجود دارد.
در دهه های گذشته، استفاده ی طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها به طور فزاینده ای در دوران بارداری رایج شده است. کورتیکواستروئیدها در مواردی که یک بیماری خود التهابی مانند آرتریت روماتوئید(RA) بیش از حد فعال باشد، تجویز می شوند. بسیاری از مطالعات قبلی نشان داده‌اند که استفاده طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها در بارداری با پیامدهای نامطلوبی برای مادر و جنین مانند سن حاملگی کوتاه‌تر، پره اکلامپسی، رشد سریع و وزن کمتر هنگام تولد، مرتبط است. رشد سریع و کاهش وزن هنگام تولد می تواند بر مقاومت به انسولین در مراحل بعدی زندگی تأثیر بگذارد.
با توجه به پیشینه ی فوق، دکتر Florentien D. O. de Steenwinkel، و همکارانش از گروه روماتولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه Erasmus، در روتردام در هلند، مطالعه ای را با هدف بررسی تاثیر استفاده از پردنیزون در زنان باردار مبتلا بهروماتوئید آرتریتدر ایجاد مقاومت به انسولین در فرزندان، انجام دادند. آنها به بررسی صحت یا سقم این فرضیه پرداختند که "قرار گرفتن در معرض گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی در رحم باعث افزایش مقاومت به انسولین در کودکان می شود".
برای این منظور، محققان 133 کودک را در این مطالعه مورد بررسی قرار دادند، این کودکان فرزندان مادرانی بودند که در یک مطالعه ی کوهورت آینده نگر در مورد بارداری و آرتریت روماتوئید شرکت داشتند. 42 کودک در داخل رحم در معرض پردنیزون قرار گرفته بودند و 61 کودک در معرض پردنیزون قرار نگرفته بودند.از مدل هومئوستازی ارزیابی مقاومت به انسولین(HOMA-IR) و سطوح لیپید و آدیپونکتین سرم برای ارزیابی مقاومت به انسولین، پس از اصلاح برای توزیع چربی در بدن استفاده شد.
پس از تجزیه و تحلیل داده ها، محققان یافته های زیر را گزارش کردند:
· استفاده ی روزانه از میانگین 6 میلی گرم پردنیزون تفاوتی در میانگینHOMA-IR بین کودکانی که در معرض پردنیزون داخل رحمی قرار گرفتند (1.10) و کودکانی که در معرض آن قرار نگرفته بودند، (1.09) ایجاد نکرد.
· محققان هیچ تفاوتی در توزیع چربی بدن، میانگین سطح آدیپونکتین یا سطوح چربی مانند تری گلیسیرید ناشتا، کلسترول تام یا لیپوپروتئین با چگالی بالا در کودکان گروه پردنیزون نسبت به گروه کنترل، پیدا نکردند.
· به عنوان نتیجه محققان اعلام کردند که استفاده ی طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها در زنان باردار مبتلا به آرتریت روماتوئید، خطر افزایش مقاومت به انسولین در فرزندان را بهمراه ندارد.
محققان در مطالعه خود نوشتند: این یافته‌ها به دلیل استفاده ی روزافزون از پردنیزون ها در سراسر جهان در دوران بارداری اطمینان بخش هستند. در مطالعات آتی، باید مقاومت به انسولین در این کودکان در سنین بالاتر بررسی گردد. آنها نتیجه گیری کردند که قرار گرفتن در معرض دوز پایین گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی در رحم، خطر بالاتری برای مقاومت به انسولین در کودکان در سن تقریباً 7 سالگی ندارد.
منبع:
https://medicaldialogues.in/orthopaedics/news/corticosteroids-use-in-pregnancy-with-ra-does-not-increase-insulin-resistance-risk-in-offsprings-101223